Al sinds dat ik een jong meisje was, voel ik mij een ‘observer of the world’. Ik deed dit altijd rustig op een afstandje, vaak in de war rakend van het gedrag van anderen. Ik trok mij vaak terug in mijn eigen wereld; een wereld die voor mij veiliger, liefdevoller en zachter voelde, dan de stoffelijke wereld waar ik gevoelsmatig op neer gedonderd was.
In de klas zittende bij het raam droomde ik vaak weg, al kijkend naar de vlinders, vogels en andere levende wezentjes. Ik vloog vaak met ze mee naar een wereld waar ik me licht en vrij voelde. En dan opeens de harde stem van de juf: ‘Marjolijn, let eens op!’ om vervolgens verplaatst te worden naar de andere kant van de klas tegen de muur, zodat ik beter bij de les bleef. Me nog geheel overdonderd voelend en verdrietig door de harde woorden, niet begrijpend waarom het zo hard moest.
Deze situatie is een van de velen situaties gedurende mijn leven, waar ik me verbaasde over de hardheid die ik voelde in mensen. Waar mijn gevoeligheid niet opgemerkt werd, of juist genegeerd en niet serieus genomen werd (lees: niet begrepen werd). Waar in mij altijd een verlangen en streven was naar harmonie, liefde, transparantie, zachtheid, openheid, eenheid en gelijkheid in de omgang met elkaar, zag ik toch vaak het tegenovergestelde gebeuren. Iets waar ik lange tijd niet goed mee om wist te gaan. Dit resulteerde in een meisje dat zich vanbinnen steeds kleiner en onveiliger ging voelen en zichzelf steeds onzichtbaarder ging maken (voor de buitenwereld).
DE PUBERTIJD: DE START VAN INNERLIJKE GROEI EN ONTWAKEN
Vanaf mijn 14e deed de puberteit zijn intrede. De Ware Marjolijn liet meer van zich horen, stelde zich meer open en durfde zichtbaarder te zijn. Al sloeg ik soms een klein beetje door. Ik wilde vooral alles zelf bepalen, vrij zijn, genieten van het leven en vooral niet beperkt worden. Iets wat eigenlijk altijd al een rode draad in mijn leven is geweest, maar wat ik nu steeds beter durfde te leven en te uiten.
In deze periode, waar ik meer naar buiten aan het treden was en mij letterlijk en figuurlijk meer openstelde, werd ik ook steeds ‘fijngevoeliger’. Ik werd me nu echt bewust van ‘energieën’ en kreeg er veel last van. Het was hier dat ik voor het eerst bezoekjes ging brengen aan healers, mediums en therapeuten en waar ik in aanraking kwam met de wereld buiten het aardse. En… het was hier waar mijn pad van innerlijke groei en bewustwording begon.
DE WERELDREIZIGSTER
Vanaf mijn 21e werd ik letterlijk een wereldreizigster. Ik trok de wijde wereld in om ervaringen op te doen en mijzelf verder te ontplooien. Het waren jaren van zowel innerlijk- als uiterlijk reizen. Het was een ware zoektocht naar mezelf, mij volledig vrij en onafhankelijk maken. Ik begon mezelf steeds meer te ontdekken en ging me krachtiger en zelfverzekerder voelen. Ik leerde steeds beter omgaan met mijn gevoeligheid en kon een begin maken met de verwerking van mijn pijnstukken. Ook begon ik me steeds meer te verdiepen in ‘spirituele zaken’ en begon ik (innerlijk) onderzoek hierna te doen. Ik werd mij steeds meer bewust van de wonderbaarlijke wereld waarneembaar buiten onze fysieke zintuigen en des te meer met ons bewustzijn.
HET KANTELPUNT
In 2014, ondertussen 33 jaar, keerde ik terug naar Nederland. Ik vond dat het tijd werd dat ik wat ging ‘opbouwen’. Na mijn focus gelegd te hebben op mijn ‘carrière’ in combinatie met mezelf ondergedompeld te hebben in het Amsterdamse nachtleven, kwam ik in 2018 (na toch 4 topjaren) terecht in een burnout.
Dit is het kantelpunt in mijn leven geweest. Het was tijd om de balans op te maken, écht mijn hart te gaan volgen. Mijn hoge maatstaven aan de kant zettend, het loslaten van hoe ‘het hoort’ in onze huidige maatschappij en door mezelf ingeprente verwachtingen. Na 9 maanden herstel en hulp, besloot ik mij allereerst om te scholen tot pedagogisch medewerker.
Hierna heb ik nog een jaar de opleiding gevolgd: Holistisch Gezins- en Kindertherapeut Nieuwetijdskind aan het opleidingsinstituut: Nieuwetijdscentrum Lichtkind Lichtvlinder. Dit was een heel waardevol jaar, waar ik veel geleerd heb over mezelf. Uiteindelijk besefte ik me dat ik dat ik niet expliciet als kindertherapeut aan de slag wilde gaan. Ik begon me steeds meer te realiseren dat ik het liefste werk met de allerkleinsten, als ook graag ‘grote mensen’ wil gaan ondersteunen in hun innerlijke processen en groei.
Heart of Creation
Uiteindelijk kwam de opleiding 1000dagen Babycoach op mijn pad en heb ik mijn diploma in oktober 2024 in ontvangst mogen nemen. Bij deze opleiding viel alles op zijn plek en voel ik dat het nieuwe dingen in gang heeft gezet. Steeds dichter lijk ik bij mijn Ware missie te komen: het ondersteunen van (nieuwe) ouders en kinderen in de eerste 1000dagen, zodat er een goede basis wordt gelegd voor het verdere verloop van het leven. Iets waar je leven(s)lang profijt van zult hebben. Want dat is wat ik elk kind en mens gun: een vrij en licht leven vanuit een heel hart…
Heart of Creation staat klaar voor ouder en kind die net even dat steuntje in hun rug nodig hebben om in rust, vrede en harmonie door te gaan, in vertrouwen het leven (weer) te gemoed tredend.
Ik verwelkom jullie graag.
